Ik heb in mijn jonge leven veel 'gesjoold' zoals ze dat zeggen. Door de oorlog was ik wees geworden en heb ik een beetje overal gewoond. In Heist heb ik lesgegeven als regentes en via mijn man ben ik dan in Tielt terecht gekomen.
In 2004 is mijn man gestorven. Dat was heel pijnlijk maar ik heb mijn hoofd niet laten hangen.
Zo deed ik vrijwilligerswerk in het rusthuis in Wakken en het was zuster Mathilde die mij indertijd over Domein Kloosterhof vertelde. Ik kende en zag de goede zorgen in het rusthuis en zo had ik ook vertrouwen in dit project.
Ik woon hier dus van bij de start en ik heb mij dat nog geen moment beklaagd. Ik heb een prachtig appartement met een mooi uitzicht op de site hier.
Mijn vrijheid, kunnen doen waar ik zin in heb, is heilig voor mij en hier kan dit. Zelf koken heb ik sinds de dood van mijn man amper nog gedaan. Hier is het eten bijzonder lekker, ik kan mij niet beter wensen.
Het grote voordeel hier is dat je apart woont maar toch nooit alleen bent. Je kan kiezen wanneer en voor wat je gezelschap zoekt. De bewoners zijn ook echt vrienden. Het is niet altijd makkelijk om met iedereen overeen te komen, maar eerlijk en rechtuit duurt het langst hé.
Als ik gezond kan blijven in mijn hoofd, zie ik mij hier nog wel wat mooie jaren hebben. En als het nodig zou zijn, is hier ook zorg aanwezig. Dat zorgt voor gemoedsrust.
Ik kan het wonen hier alleszins aan iedereen aanraden!